tag:blogger.com,1999:blog-338130992024-03-19T04:13:33.389+01:00Galiza GlobalA Galiza Global como espazo, como foro, como casa común e realidade. O mundo galego nos diferentes planos e lugares. A dignificación da emigración e o aproveitamento da proxección galega no campo internacional, a través dela.Clara Florhttp://www.blogger.com/profile/17672442743807100091noreply@blogger.comBlogger27125tag:blogger.com,1999:blog-33813099.post-40662721553836662872008-08-28T21:47:00.001+02:002008-08-28T21:49:58.966+02:00Testemuña dun mesmo<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIq4VTYfpa8_WzpSnU66vXejHtH-Ognoak1LsVtrl7pjj2lQDA2xPS5A048tqD_UGFKBbbAYKLhjId9iI9Qw72wch4_Z2rocBuQotiKfIEwrdJlAMuQlzaOPbRFAbizXDkZy0ZcA/s1600-h/0-benedetti.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIq4VTYfpa8_WzpSnU66vXejHtH-Ognoak1LsVtrl7pjj2lQDA2xPS5A048tqD_UGFKBbbAYKLhjId9iI9Qw72wch4_Z2rocBuQotiKfIEwrdJlAMuQlzaOPbRFAbizXDkZy0ZcA/s400/0-benedetti.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5239658037738828194" border="0" /></a><br /><span style="color: rgb(51, 51, 153); font-style: italic;font-family:verdana;" >¿Podré con esta llave</span><span style="font-style: italic;"><br /></span><span style="color: rgb(51, 51, 153); font-style: italic;font-family:verdana;" >entrar en los amores del crepúsculo?</span> <span style="color: rgb(51, 51, 153); font-style: italic;font-family:verdana;" ><br />ojalá amemos sin bochorno</span> <span style="color: rgb(51, 51, 153); font-style: italic;font-family:verdana;" ><br />ojalá amemos</span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 153); font-style: italic;font-family:verdana;" >ojalá</span> <span style="color: rgb(51, 51, 153);font-family:verdana;" > </span> <span style="color: rgb(51, 51, 153);font-family:verdana;" ><br /><br />Unha vez, estiven ao lado del. Impresionoume tanto que non tiven a ousadia de falarlle, e ollo, que eu son persoa extrovertida. Non sei se por respeito ou porque seus poemas xa me decian tanto, que non facian falta máis palabras nen un episodio de admiración. A él non, a Mario, non. </span> <span style="color: rgb(51, 51, 153);font-family:verdana;" > </span> <span style="color: rgb(51, 51, 153);font-family:verdana;" ><br /><br />Volta <a href="http://www.cervantesvirtual.com/bib_autor/mbenedetti/autor.shtml">Benedetti</a> a deleitarnos cos seus novos poemas, no fin dunha vida plena, comprometida, polivalente.</span> <span style="color: rgb(51, 51, 153);font-family:verdana;" > </span> <span style="color: rgb(51, 51, 153);font-family:verdana;" ><br /><br />Montevideo <a href="http://www.montevideo.com.uy/notnoticias_imggde_67617_1.html">homenaxeao</a>, cántao e <a href="http://www.telesurtv.net/noticias/secciones/nota/31746-NN/la-ultima-obra-de-benedetti--recibe-tributos-callejeros-en-montevideo">recitao</a>.</span> <span style="color: rgb(51, 51, 153);font-family:verdana;" > </span> <span style="color: rgb(51, 51, 153);font-family:verdana;" ><br /><br />Mario Benedetti xa non precisa palabras, vai portátil, pegado como as medusas do rio da Prata.</span>Clara Florhttp://www.blogger.com/profile/17672442743807100091noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-33813099.post-71863968149540756892008-06-04T00:50:00.003+02:002008-06-04T00:59:20.686+02:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcI7fltf54fWnFfdRlv_uLZVFsNOQAK8yjwJOF7sqwR4zzQcj7Ox6I4t0q8TxxO3AxwgX7C6bA4B-102eq6l6oU51Yxk7TlAdrKMgJIEZKyuga3V9_pGX6icWpTWoKCmQ30-AMgw/s1600-h/P1000585.JPG"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 257px; height: 192px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcI7fltf54fWnFfdRlv_uLZVFsNOQAK8yjwJOF7sqwR4zzQcj7Ox6I4t0q8TxxO3AxwgX7C6bA4B-102eq6l6oU51Yxk7TlAdrKMgJIEZKyuga3V9_pGX6icWpTWoKCmQ30-AMgw/s320/P1000585.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5207792175299788610" border="0" /></a><span style="color: rgb(51, 51, 153);font-family:verdana;" >Ia por Bos Aires e vin este anuncio. Era a homenaxe ás galegas ciberneticas. Falaba delas, falaba de vós, falaba de nós, falaba dela, falaba de ti, falaba de min.</span>Clara Florhttp://www.blogger.com/profile/17672442743807100091noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-33813099.post-9456799501090520672008-04-03T23:32:00.003+02:002008-04-03T23:34:11.294+02:00Adeus, querida Paz<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNYox2qM5PyGuaMAPXBm8vem4jU0GfEJ26Refh7RlFMAkAqugAHwdzRxs2gRvYg97RbFruKBzyHwHqC_ozBshTXo3uR8_EYiI1L46Qgr81tpxI1VnENG3-CuU66cED05-chVrkuw/s1600-h/Paz4.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNYox2qM5PyGuaMAPXBm8vem4jU0GfEJ26Refh7RlFMAkAqugAHwdzRxs2gRvYg97RbFruKBzyHwHqC_ozBshTXo3uR8_EYiI1L46Qgr81tpxI1VnENG3-CuU66cED05-chVrkuw/s400/Paz4.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5185135283019272178" border="0" /></a>Clara Florhttp://www.blogger.com/profile/17672442743807100091noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-33813099.post-86209074274236658802008-03-24T14:16:00.001+01:002008-03-24T14:20:39.581+01:00Paz Noya<span style="font-size: 100%; font-family: verdana;"><span style="font-size:100%;"><span style="color: rgb(51, 51, 153);"><a href="http://galiza-global.blogspot.com/2007/05/paz-espera.html">Paz esperou en París</a> e o ril chegou. Chegou e instalouse, mais o corpo xa estaba canso. Foisenos estes dias cun corpo que non acompañaba a súa ilusión, un carácter vital e optismo. O contido non se correspondia co continente. Tantos proxectos, que fican sen facer, neste caso porque precisaba a autonomía que o novo ril lle ía a dar. O sábado paz volta á Terra, e o domingo, a refundir continente e contido no Monte de Santa Tegra, como ela queria.<br /><br /></span></span></span><a style="font-family: verdana;" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyqbZ0rCt3R8LvK8iZUWI50OicODfScGN25_tpY9lHNKPFgAIE1IRV6vunJAAYFnZ-2VXXDU9iZk5iuHmHKLijBbiLrkAZ7LA3jqz51PAVlRXKOQzZtZB2kJiiy41PdLi4y2myPg/s1600-h/tapa.jpg" target="_blank" onclick="return top.js.OpenExtLink(window,event,this)"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center;" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyqbZ0rCt3R8LvK8iZUWI50OicODfScGN25_tpY9lHNKPFgAIE1IRV6vunJAAYFnZ-2VXXDU9iZk5iuHmHKLijBbiLrkAZ7LA3jqz51PAVlRXKOQzZtZB2kJiiy41PdLi4y2myPg/s320/tapa.jpg" border="0" /></a>Clara Florhttp://www.blogger.com/profile/17672442743807100091noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-33813099.post-63127198562053978942008-03-15T14:21:00.003+01:002008-03-16T01:57:15.674+01:00Mélanges<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvXZpYz3W6EAA_PPkJbcSt_cxTN3y9d7iIDMHKuuF6NcvZL3YTTdQkiencDG3U9BsrMJgBDF6BPqoKGCV0W9-EFOAVPeVaDf7wH-PNPknbXfNks9CW8wg9uuaiPAygxiAg8C7ZVg/s1600-h/galizafrica.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvXZpYz3W6EAA_PPkJbcSt_cxTN3y9d7iIDMHKuuF6NcvZL3YTTdQkiencDG3U9BsrMJgBDF6BPqoKGCV0W9-EFOAVPeVaDf7wH-PNPknbXfNks9CW8wg9uuaiPAygxiAg8C7ZVg/s200/galizafrica.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5177958324891548626" border="0" /></a><br /><span style="color: rgb(51, 51, 153);"><span style="font-family:verdana;">Na escola fixeron hoxe unha festa que se chamaba <span style="font-style: italic;">nations du monde</span>. Chamei a <a href="http://ga.camaxe.org/index.php?site=100">Miguel Allo</a> a ver se podia achegarse a colaborar. Ao home de azul gustoulle tanto, que grabouno abraiado. Non sabia onde fica Galiza, ate hoxe. Son as curiosidades sen complexos provocadas pola beleza dunha nota galega.<br /></span></span>Clara Florhttp://www.blogger.com/profile/17672442743807100091noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-33813099.post-71286674747000225512008-03-03T21:21:00.001+01:002008-03-03T21:23:52.925+01:00Eu xa votei<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinT-zbIGr9XqV6HYmKyNANZTXru1B7ymMwnhmoArsZP3jV9Ubju8mmeWOuI927LCAyi8cnb-ambZWbzf0Uaf2tw5kZAOQFze45zresmjYT8LluqxI9oBi-togw6k62EfKACqEPVA/s1600-h/P1000239.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinT-zbIGr9XqV6HYmKyNANZTXru1B7ymMwnhmoArsZP3jV9Ubju8mmeWOuI927LCAyi8cnb-ambZWbzf0Uaf2tw5kZAOQFze45zresmjYT8LluqxI9oBi-togw6k62EfKACqEPVA/s320/P1000239.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5173613732408825250" border="0" /></a>Clara Florhttp://www.blogger.com/profile/17672442743807100091noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-33813099.post-44445526299184929832008-02-17T16:00:00.003+01:002008-02-17T16:04:54.282+01:00Eu serei teu espello<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtdXRjoSawFyYhiM_4e9bMkUFF9inOV0Dkf2FE54z4k1eDM5cy_JXOel92HIKoyNG3Dc6-1RWqpcDdmsL6I2szoUJnAg5SIhHTgHGaPpM6H2jTvoord-aXzaEeFyXzPShXs0oNoA/s1600-h/espello.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 129px; height: 163px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtdXRjoSawFyYhiM_4e9bMkUFF9inOV0Dkf2FE54z4k1eDM5cy_JXOel92HIKoyNG3Dc6-1RWqpcDdmsL6I2szoUJnAg5SIhHTgHGaPpM6H2jTvoord-aXzaEeFyXzPShXs0oNoA/s320/espello.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5167964856404427122" border="0" /></a><span style="color: rgb(51, 51, 153);font-family:verdana;" ><span style="font-style: italic;"><br />I’ll be your mirror</span>, non significa eu serei o teu refrexo, senon eu serei a túa ilusión.<br /><br /><br /></span><a href="http://www.dailymotion.com/video/xj3rh_jean-baudrillard"><span style="color: rgb(51, 51, 153);font-family:verdana;" >Jean Baudrillard</span></a><br /><span style="color: rgb(51, 51, 153);font-family:verdana;" >Sociólogo e filósofo francés</span> <span style="color: rgb(51, 51, 153);font-family:verdana;" ><br /></span>Clara Florhttp://www.blogger.com/profile/17672442743807100091noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-33813099.post-14693404201412959522008-02-12T17:26:00.000+01:002008-02-12T17:29:42.894+01:00Amiga Nani<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhe0zwdcZzJqvM4wL9GJ8v2B8HxVLKynx0qUvjhvhRfrVktfqhKfOMD3iyUvbSbZFMqMXgQHkNljvu0PvLe4eUWOtUy693w4cW8U4yc4rgpUlCqYla6off1twdKEv80WkM8F2bFGQ/s1600-h/nani+3a.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhe0zwdcZzJqvM4wL9GJ8v2B8HxVLKynx0qUvjhvhRfrVktfqhKfOMD3iyUvbSbZFMqMXgQHkNljvu0PvLe4eUWOtUy693w4cW8U4yc4rgpUlCqYla6off1twdKEv80WkM8F2bFGQ/s400/nani+3a.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5166131244671451490" border="0" /></a><span style="color: rgb(51, 51, 153);font-family:verdana;" >Hai amigas desas que abren as portas do mundo, desas que acollen aos descoñecidos sen perguntar, facendo que se integren, que participen, que sexan tratados sen prexuizos, malia os impedimentos. Hai amigas como <a href="http://www.pt.org.br/portalpt/index.php?option=com_content&task=view&id=10363&Itemid=195">Ana Maria Stuart</a>, que marcan época na solidaridade internacional. E marchan de vagariño deixando ese <a href="http://www.pt.org.br/portalpt/index.php?option=com_content&task=view&id=10376&Itemid=&Itemid=195">ollar xeneroso e acolledor</a>.</span>Clara Florhttp://www.blogger.com/profile/17672442743807100091noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-33813099.post-89572871003266630892008-01-27T21:43:00.000+01:002008-01-27T21:51:20.290+01:00Le petit monde<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFRqBH8Yws_s7kAEnXDZVs_bHhOMadoUO7sOaM5-bJX2XhCKXrJmJZYWh_UE1GKfmr9DrIQl7JKgCIghoz8A1oLqQl1-M-qd_UdNC7845zvY6ZDejsNrL5wycP4WRwMVtTRKSY1g/s1600-h/P1000173.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFRqBH8Yws_s7kAEnXDZVs_bHhOMadoUO7sOaM5-bJX2XhCKXrJmJZYWh_UE1GKfmr9DrIQl7JKgCIghoz8A1oLqQl1-M-qd_UdNC7845zvY6ZDejsNrL5wycP4WRwMVtTRKSY1g/s320/P1000173.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5160261518264026914" border="0" /></a><span style="color:#000080;"><span style="font-family:Verdana;"><span style="font-size:100%;">Volto contadora, aviso, ainda que houbera un tempo no que foi mellor calar.</span></span></span> <p style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family:Verdana;"><span style="color:#000080;">Ademais prefiro felicitar o ano cando xa leva un mes de percorrido, asi que <em>all the best for you. </em></span></span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm;"> </p> <p style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color:#000080;"><span style="font-family:Verdana;"><span style="font-size:100%;">Hai pendentes algunhas historias que contar desa galeguidade universal silenciada. Imos a investigar. Empecemos, por un cadro. A ver quen me di onde se atopa esta obra de Castelao?</span></span></span></p> <p style="margin-bottom: 0cm;"> </p> <p style="margin-bottom: 0cm;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDIt9quzlB1JNdNfxxx1bOfyzfmQc32hyesSWswiVniFoU4KmXR_NQUxpNblRBdkLHByQpLMV6poVwSYGMwZZPOxFtCRMGAlzw5NBQlarrOsD9MOAHMs0beIK2CtcZw-Fpx6TwJA/s1600-h/P1000007.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDIt9quzlB1JNdNfxxx1bOfyzfmQc32hyesSWswiVniFoU4KmXR_NQUxpNblRBdkLHByQpLMV6poVwSYGMwZZPOxFtCRMGAlzw5NBQlarrOsD9MOAHMs0beIK2CtcZw-Fpx6TwJA/s320/P1000007.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5160261518264026898" border="0" /></a></p> <p style="margin-bottom: 0cm;"> </p> <p style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family:Verdana;"><span style="color:#000080;">Tarde belga de inverno, non saimos, o ar corta hoxe especialmente. Ela ponse a xogar, colle a bola, dalle voltas, reviravoltas. <em>Nai, si que é pequeno o mundo, que colle nas miñas mans. </em></span></span> </p>Clara Florhttp://www.blogger.com/profile/17672442743807100091noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-33813099.post-53152817249965457392007-11-12T19:58:00.000+01:002007-11-12T20:46:33.917+01:00Angirû, amiga guarani<span style="font-family:verdana;"><span style="color: rgb(51, 51, 153);">Pois vou falar desas <a href="http://galiza-global.blogspot.com/2007/05/amigos.html">amigas</a>. Unha delas vive en Paraguay e chámase Perla Alvarez Britez. Perla tamén naceu en maio do 71. Tamén ten fillos. Tamén vive nun pais bilingüe, pero non de realismo máxico precisamente</span></span><span style="font-family:verdana;"><span style="color: rgb(51, 51, 153);">, senon nun pais onde seus amigos e compañeiros campesinos son asesinados, onde se plantan cultivos extensivos vulnerando <a href="http://www.latinamericapress.org/Summ.asp?lanCode=2&couCode=19">todos os dereitos</a>, onde poucas familias son as donas dun pais cunha gran masa de poboación pobre pero con recursos mal explotados como a auga do acuífero guarani, un pais cheo de mafias e corrupción. Pero tamén un pais diverso, que non quere afogarse. Por eso, Perla tamén corre polo mundo a falar dos problemas da súa xente, e a petición de recoñecimento dos seus dereitos económ</span></span><span style="font-family:verdana;"><span style="color: rgb(51, 51, 153);">icos, medio ambientais, sociais, culturais e linguísticos. Foi por esto que coincidimos. Ela presentoúseme en Montevideo, nunha reunión na que buscaban apoio internacional decindo, <span style="font-style: italic;">"venimos a hablar con usted porque nos han dicho aqui que también es pueblo"</span>.<br /><br /></span></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWR2JE6QBxgBUpbeldRbVSD0jIwWFleuzTqR1_OXa2Yk2cGhYaHulzdDFWTacP4hUVzZJqRsYuPa8HTK5FE2QG9EBvfCnfpb33RZ48ryyrJ6XpvHEXw4kuj2oGFwwcZbp6icv1rQ/s1600-h/banner_500x233.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWR2JE6QBxgBUpbeldRbVSD0jIwWFleuzTqR1_OXa2Yk2cGhYaHulzdDFWTacP4hUVzZJqRsYuPa8HTK5FE2QG9EBvfCnfpb33RZ48ryyrJ6XpvHEXw4kuj2oGFwwcZbp6icv1rQ/s320/banner_500x233.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5132031685858348482" border="0" /></a><br /><span style="font-family:verdana;"><span style="color: rgb(51, 51, 153);">Ai empezou unha estreita relación co <a href="http://www.okaraygua-paraguai.org/es/conozcanos.html">Movimento Campesino Paraguaio</a>, do que ela forma parte xunto con outros queridos compañeiros como Belarmino, do que falarei outro dia, que me levaron a falar de Paraguay, por petición de ambos e compromiso co que defenden, por onde pase. Porque <a href="http://gl.wikipedia.org/wiki/Paraguai_-_Paraguay">Paraguay</a>, é un pais sen prensa, un pais descoñecido onde van celebrarse unhas decisivas eleccións en 2008, que esperemos lle den a Presidencia ao candidato progresista das forzas sociales e de esquerda Fernando Lugo. Nuns meses, tamén Paraguay pode ter voz de seu, nunha América Latina que aparenta dia a dia e en lugares diferentes <a href="http://www.rebelion.org/">xa non cala a ninguén</a>.<br /><br /></span> <span style="color: rgb(51, 51, 153);">Perla traballa en moitos lugares á vez. Educa, informa, recolle, apoia, milita, coordina, xestiona, vende, merca, escribe. En Paraguay precísanse moitos traballos para sobrevivir. Onde máis tempo pasa, é <a href="http://www.ateneoguarani.edu.py/index.php?content=detalle_novedades&item=98">aqui</a>, promovendo neste colectivo as campañas a nivel internacional como a de que a lingua guarani, lingua cooficial de Paraguay, sexa lingua oficial do Mercosur. Coma nós, nunha instancia semellante de integración rexional como é o Parlamento Europeo. </span> <span style="color: rgb(51, 51, 153);"><br /><br />As amigas guarani e galega falaron o sábado, antes de que Perla collera un avión, para ir <a href="http://www.abc.com.py/articulos.php?pid=371375&ABCDIGITAL=e1d3efa38635bb8bb4bd6f86ef7b08fd">aqui</a>. </span><br /><br /><span style="color: rgb(51, 51, 153);">E nunha semana tamén irá a Galiza. E xa falará ela directamente. <span style="font-weight: bold;">Como pueblo que é.</span> </span><br /></span>Clara Florhttp://www.blogger.com/profile/17672442743807100091noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-33813099.post-83284587295139818002007-09-29T02:46:00.000+02:002007-09-29T18:36:50.777+02:00Anna Julia<span style="color: rgb(0, 153, 255);font-size:100%;" ><span style="font-family:verdana;">Pensaba en escribir hoxe sobre o dossier da situación política de Bélxica, máis vou deixalo para dentro duns dias. Asi que imos ao Brasil con esta canción de</span> <a href="http://www2.uol.com.br/loshermanos">Los Hermanos</a></span><span style="color: rgb(0, 153, 255);font-size:100%;" ><span style="font-family:verdana;">, que chamou a atención de George Harrison. E dos amigos galegos da Bahia que ma enviaron e que leva o nome das miñas veciñas.</span> </span><br /><p style="font-family:verdana;"><span style="color: rgb(0, 153, 255);font-size:100%;" >Los Hermanos - Anna Julia</span></p> <p><br /><br /><object height="350" width="425"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/ouI1u36aN20"><param name="wmode" value="transparent"><embed src="http://www.youtube.com/v/ouI1u36aN20" type="application/x-shockwave-flash" wmode="transparent" height="350" width="425"></embed></object><br /><br /></p><p><br /></p> <p><span style="color: rgb(0, 153, 255);font-family:Courier New;font-size:100%;" >Quem te ver passar assim por mim não sabe o que é</span></p> <p><span style="color: rgb(0, 153, 255);font-family:Courier New;font-size:100%;" >sofrer</span></p> <p><span style="color: rgb(0, 153, 255);font-family:Courier New;font-size:100%;" >Ter que ver você assim sempre tão linda</span><span style="font-size:100%;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikT7BiTGgeZTTDNmjWjUYJjt4Kzhp1rRq9_XW7RBhtRvQqoW6BJEha3BA7KVfIxgvT4TZJnVO3zaFeCYhqaEVfv8ft4CKKiF8FNqDEylk5WG1hRQQ2DhVM11NXRZRXyshP77ViqA/s1600-h/s12809.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikT7BiTGgeZTTDNmjWjUYJjt4Kzhp1rRq9_XW7RBhtRvQqoW6BJEha3BA7KVfIxgvT4TZJnVO3zaFeCYhqaEVfv8ft4CKKiF8FNqDEylk5WG1hRQQ2DhVM11NXRZRXyshP77ViqA/s320/s12809.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5115421859911656098" border="0" /></a></span></p> <p><span style="color: rgb(0, 153, 255);font-family:Courier New;font-size:100%;" >Contemplar o sol do teu olhar perder você no ar</span></p> <p><span style="color: rgb(0, 153, 255);font-family:Courier New;font-size:100%;" >Na certeza de um amor me achar</span></p> <p><span style="color: rgb(0, 153, 255);font-family:Courier New;font-size:100%;" >um nada pois sem ter teu carinho eu me sinto sozinho</span></p> <p><span style="color: rgb(0, 153, 255);font-family:Courier New;font-size:100%;" >eu me afogo em solidão</span><span style="font-size:100%;"><br /></span></p> <p><span style="color: rgb(0, 153, 255);font-family:Courier New;font-size:100%;" >Oh Anna Julia</span></p> <p><span style="color: rgb(0, 153, 255);font-family:Courier New;font-size:100%;" >Oh Anna Julia</span></p> <p><span style="color: rgb(0, 153, 255);font-family:Courier New;font-size:100%;" >Nunca acreditei na ilusão de ter você pra mim</span></p> <p><span style="color: rgb(0, 153, 255);font-family:Courier New;font-size:100%;" >Me atormenta a previsão do nosso destino</span></p> <p><span style="color: rgb(0, 153, 255);font-family:Courier New;font-size:100%;" >Eu passando o dia a te esperar você sem me notar</span></p> <p><span style="color: rgb(0, 153, 255);font-family:Courier New;font-size:100%;" >Quando tudo tiver fim, você vai estar com um cara</span></p> <p><span style="color: rgb(0, 153, 255);font-family:Courier New;font-size:100%;" >Um alguém sem carinho será sempre um espinho</span></p> <p><span style="color: rgb(0, 153, 255);font-family:Courier New;font-size:100%;" >dentro do meu coração</span><span style="font-size:100%;"><br /></span></p> <p><span style="color: rgb(0, 153, 255);font-family:Courier New;font-size:100%;" >Oh Anna Julia</span></p> <p><span style="color: rgb(0, 153, 255);font-family:Courier New;font-size:100%;" >Oh Anna Julia</span><span style="font-size:100%;"><br /></span></p> <p><span style="color: rgb(0, 153, 255);font-family:Courier New;font-size:100%;" >Sei que você já não quer o meu amor</span><span style="font-size:100%;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivzZNKn5RfEo2TJPoL1nUbchBPV9ITBpWUQH1PrhvfusFFayImjB4W6Voxy3xS9bmKBf9bSskByxHh2HgkvD69_Hr58vk0JGUgpAYp2OwJwS_o6ZIqW10CmhyuS-Y6XuyhROIVow/s1600-h/azul.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivzZNKn5RfEo2TJPoL1nUbchBPV9ITBpWUQH1PrhvfusFFayImjB4W6Voxy3xS9bmKBf9bSskByxHh2HgkvD69_Hr58vk0JGUgpAYp2OwJwS_o6ZIqW10CmhyuS-Y6XuyhROIVow/s320/azul.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5115421726767669906" border="0" /></a></span></p> <p><span style="color: rgb(0, 153, 255);font-family:Courier New;font-size:100%;" >sei que você já não gosta de mim</span></p> <p><span style="color: rgb(0, 153, 255);font-family:Courier New;font-size:100%;" >Eu sei que eu não sou quem você sempre sonhou</span></p> <p><span style="color: rgb(0, 153, 255);font-family:Courier New;font-size:100%;" >Mas vou reconquistar o seu amor todo pra mim</span><span style="font-size:100%;"><br /></span></p> <p><span style="color: rgb(0, 153, 255);font-family:Courier New;font-size:100%;" >Oh Anna Julia</span></p> <p><span style="color: rgb(0, 153, 255);font-family:Courier New;font-size:100%;" >Oh Anna Julia</span></p> <p><span style="color: rgb(0, 153, 255);font-family:Courier New;font-size:100%;" >Oh Anna Julia</span></p> <p align="justify"><span style="color: rgb(0, 153, 255);font-family:Courier New;font-size:100%;" >Oh Anna Julia,Julia,Julia ou, ou, ou</span></p>Clara Florhttp://www.blogger.com/profile/17672442743807100091noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-33813099.post-82268374039824797092007-09-11T21:10:00.000+02:002007-09-11T21:14:52.329+02:00Mudar a pel<div style="text-align: right;"><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:verdana;"><span style="color: rgb(51, 51, 255); font-style: italic;">En memoria de Salvador Allende</span></span><br /></span></div><p align="left"><span style="font-size:100%;color:#0000ff;"><span style="font-family:Verdana;"><br /></span></span></p><p align="left"><span style="font-size:100%;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxDHLLAuwlP86_QqlnK6zWXbn6s3cnRkT0JkF7ElxA3chJ79ypxLVz6p1cBO-dW-CTg6mcML824ojOLOPMQ7twcGdv_u2pshXP2MoMk3hx3i72VmNDW1N6ghwdnrDiC0imeR9DtQ/s1600-h/1205_allende.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxDHLLAuwlP86_QqlnK6zWXbn6s3cnRkT0JkF7ElxA3chJ79ypxLVz6p1cBO-dW-CTg6mcML824ojOLOPMQ7twcGdv_u2pshXP2MoMk3hx3i72VmNDW1N6ghwdnrDiC0imeR9DtQ/s200/1205_allende.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5109026387776238866" border="0" /></a></span></p> <p align="left"><span style="font-size:100%;color:#0000ff;"><span style="font-family:Verdana;">Outra vez indo e vindo. Galiza ainda coa distancia das redes t</span></span><span style="font-size:100%;color:#0000ff;"><span style="font-family:Verdana;">ranseuropeas que non chegan nunca a xeito e fan dos aeroportos longos refuxios da pacencia. Cheguei de América o domingo, desfixen maleta e fixen outra para retornar o luns a Bruxelas, cunha pasaxeira máis, q</span></span><span style="font-size:100%;color:#0000ff;"><span style="font-family:Verdana;">ue muda de escola e que cada vez asemellase máis a </span></span><span style="font-size:100%;color:#0000ff;"><span style="font-family:Verdana;"><i>mademoisselle</i></span></span><span style="font-size:100%;color:#0000ff;"><span style="font-family:Verdana;"> Mafalda, incluido o pelo. </span></span> </p> <p align="left"><span style="font-size:100%;color:#0000ff;"><span style="font-family:Verdana;">Disque a pel muda ao rematar o verán. Despois dunha etapa vital tamén. Despedida de xentes, como do amigo Elixio e de lugares, pero sobre todo dunha despedida enorme das de difícil antídoto. Tamén as despedidas dos sitios. Dez anos en cada lugar, como decia Kipling. Hoxe mesmo cúmplense dez anos dende a chegada a Bélxica, que era por un ano e acabaron sendo dez. Non sei se se trata dun síntoma de personalidade senon dun imán irreparable que se move cara as mudanzas. O outro dia dixome alguén que daba a impresion que me levaba o vento, como a protagonista da pelicula </span></span><span style="font-size:100%;color:#0000ff;"><span style="font-family:Verdana;"><i>Chocol</i></span></span><span style="font-size:100%;color:#0000ff;"><span style="font-family:Verdana;"><i>at.</i></span></span><span style="font-size:100%;color:#0000ff;"><span style="font-family:Verdana;"> Pois o vento sopra de novo, igual cara outro continente. Ou simplemente para mudar a pel co pensamento.</span></span> </p> <p align="left"><span style="font-size:100%;color:#0000ff;"><span style="font-family:Verdana;">Este verán tiven a ocasión de poder falar con Luis Sepúlveda, o escritor chileno. </span></span><span style="font-size:100%;color:#0000ff;"><span style="font-family:Verdana;">El decia que se sinte un trotamundos, o que significa que súa vida non fora mellor nen peor que a do resto, senon, simplemente, máis </span></span><span style="font-size:100%;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0FnBtufQ5u-5F4m_kxH4z64izGm3DnpIa9UWzhXVy00rbUjFIY5pHstKURypGWOELV5-JY0RS9BY5DZIgXcFzKx3deQ4kepN1D7Cdt_OTNMJDyqMO1QpctnsmqwX07wFJYjuUbQ/s1600-h/chile+a+la+vista.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0FnBtufQ5u-5F4m_kxH4z64izGm3DnpIa9UWzhXVy00rbUjFIY5pHstKURypGWOELV5-JY0RS9BY5DZIgXcFzKx3deQ4kepN1D7Cdt_OTNMJDyqMO1QpctnsmqwX07wFJYjuUbQ/s320/chile+a+la+vista.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5109026885992445218" border="0" /></a></span><span style="font-size:100%;color:#0000ff;"><span style="font-family:Verdana;">incómoda. Pareceume ben apreciado, se un ve moitas realidades pero </span></span><span style="font-size:100%;color:#0000ff;"><span style="font-family:Verdana;">ten pel para ver o sofrimento alleo, os ollos van adquirindo dobreces alegres e tristes, pero nunca inmutables. Aproveitei aquela conversa para agasallalo co maravilloso libro de artigos do admirado Eduardo Blanco Amor </span></span><span style="font-size:100%;"><a href="http://www.editorialgalaxia.es/catalogo/libro.php?id_libro=0011020003"><span style="color:#0000ff;"><span style="font-family:Verdana;"><i>Chile a la vista</i></span></span></a></span><span style="font-size:100%;color:#0000ff;"><span style="font-family:Verdana;">. Emocionouse. Aprezo máis seus artigos políticos e seu cine, que as novelas, máis algunhas si e se tivera que escoller, escolleria </span></span><span style="font-size:100%;color:#0000ff;"><span style="font-family:Verdana;"><i>Patagonia Express</i></span></span><span style="font-size:100%;color:#0000ff;"><span style="font-family:Verdana;">, un libro de apuntes de viaxe que fala dos diferentes episodios de vida, encarcelamento, tortura, exilio, encontros, viaxes, paisaxes, fronteiras... E sinxelo e lembroume a alguén moi bo no humano e no profesional e que tamén escribe en </span></span><span style="font-size:100%;color:#0000ff;"><span style="font-family:Verdana;"><i>Moleskine</i></span></span><span style="font-size:100%;color:#0000ff;"><span style="font-family:Verdana;">. </span></span> </p> <p align="left"><span style="font-size:100%;color:#0000ff;"><span style="font-family:Verdana;">Hoxe é o dia doutro chileno, <a href="http://images.google.lu/imgres?imgurl=http://www.galeon.com/elortiba/vs/1973allende.jpg&imgrefurl=http://www.galeon.com/elortiba/neruda2.html&amp;amp;h=492&w=735&sz=40&hl=fr&start=17&tbnid=xTGFnCSD1hCxPM:&amp;amp;tbnh=94&tbnw=141&prev=/images%3Fq%3Dsalvador%2Ballende%2Bcon%2Bni%25C3%25B1os%26gbv%3D2%26svnum%3D10%26hl%3Dfr">Salvador Allende</a></span></span><span style="font-size:100%;color:#0000ff;"><span style="font-family:Verdana;">.</span></span></p> <p align="left"><span style="font-size:100%;color:#0000ff;"><span style="font-family:Verdana;">Pola vixencia das súas ideas, pega a pena mudar a pel.</span></span></p>Clara Florhttp://www.blogger.com/profile/17672442743807100091noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-33813099.post-10295003588558026132007-07-01T22:06:00.000+02:002007-07-02T02:25:21.953+02:00Cores e mudanzas<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBBQsmRQp9QQR2VtcHeiNQqt7QNGIdhe1qXNVEiDGP_5n2s2NYCK-sUHcaNmVErvI0X0YBjIXBxKxYZZaJs9e8oULuHvraJ9O2swe_f6zTT2KzOYKT5k9_86ptimcn07ewrlEkiQ/s1600-h/colori3.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 294px; height: 258px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBBQsmRQp9QQR2VtcHeiNQqt7QNGIdhe1qXNVEiDGP_5n2s2NYCK-sUHcaNmVErvI0X0YBjIXBxKxYZZaJs9e8oULuHvraJ9O2swe_f6zTT2KzOYKT5k9_86ptimcn07ewrlEkiQ/s320/colori3.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5082324349394351554" border="0" /></a><span style="color: rgb(128, 0, 0);font-size:100%;" ><span style="font-family:Verdana,sans-serif;">A semana pasada, houbo unha brocante no bairro Matongué chea de policromias que me fixo pensar de novo neste tema recurrente das cores. Entre as orixes raciais que ali habia paseando ou vendendo, vianse certas preferencias dos pobos, certas dominacións de gamas segundo foran do norte ou do sul, máis misturas segundo a diversidade interna, menos de paises monocolores. Unha amiga portuguesa márchase a Hong Kong para facer un estudo universitario da influencia da cor na politica, comparando o efeito na política asiática e a europea.</span></span><p style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: rgb(128, 0, 0);font-size:100%;" ><span style="font-family:Verdana,sans-serif;">As cores mudan ao misturarse entre elas. Varian segundo o ollar, segundo a luz e a perspectiva. Algunhas familiares, outras lonxanas. Cores vivas e cores mortas. Cores persoais e alleas, cores da politica e do saber. Pero se quixeramos asociar as cores aos sentimentos ou aos estados de ánimo, teria unha correspondencia? </span></span><span style="color: rgb(128, 0, 0);font-size:100%;" ><span style="font-family:Verdana,sans-serif;">Fora dos tópicos comerciais, cada persoa asocia cores a lembranzas, a desexos, a experiencias. Por exemplo, eu asocio o amor coa cor do chiculate, plácida, acolledora, a cor da decepción co amarelo,</span></span><span style="font-size:100%;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJy09aUS3_coUdJLQU_e9AwR44mxAnWXVZgeZMsHVhKcLbhFBheo-zIorVZd7jiX8XMt7icpEIpC40lNi1qwtF1KaKIAUMfNkpFRpRS2gq9Eib-LEnY3VdH80uMIYJOQF0T2kq7A/s1600-h/color_paper.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJy09aUS3_coUdJLQU_e9AwR44mxAnWXVZgeZMsHVhKcLbhFBheo-zIorVZd7jiX8XMt7icpEIpC40lNi1qwtF1KaKIAUMfNkpFRpRS2gq9Eib-LEnY3VdH80uMIYJOQF0T2kq7A/s320/color_paper.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5082324242020169138" border="0" /></a></span><span style="color: rgb(128, 0, 0);font-size:100%;" ><span style="font-family:Verdana,sans-serif;"> hermético e desesperanzado, a amistade co verde, o azul coas viaxes e coas orixes, a da politica, co vermello ainda que sexa un tópico, polo menos na que eu creo, e a do silencio, esa sen dúbida, coa cor morada. Non sei moi ben por qué. <span lang="de-DE">E para vós?</span></span></span></p><p style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: rgb(128, 0, 0);font-size:100%;" ><span style="font-family:Verdana,sans-serif;">Estas foron unhas semanas moi cargadas antes de ir para Galiza xa en breve, e varias mudanzas ou engadidos laborais que van a dar ainda un anaco máis de traballo, de ilusionante traballo. Máis Galiza en Europa vai ser outro dos obxectivos dos vindeiros meses. </span></span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: rgb(128, 0, 0);font-size:100%;" ><span style="font-family:Verdana,sans-serif;">Tamén outros cambios da petite madame que empeza o ciclo escolar nunha escola do quartier, na que hai 49 nacionalidades. Nuns dias vai estar de aniversario, catro anos, catro anos de diáspora e de maletas. Imos inscribirnos na nova escola e pergúntanlle de onde é, e resposta coa soltura das <a href="http://fiosinvisibles.blogspot.com/2006/07/fos-invisibles.html">mafaldas universais</a>: <span style="font-style: italic;">"Je suis galicienne et je parle le galicien, et ma maman elle est aussi galicienne et nous sommes ici parce qu' elle travaille à Bruxelles, mais je suis aussi française, parce que moi, je parle aussi le français </span>(son galega e falo galego e miña nai tamén é galega e estamos aqui porque traballa en Bruxelas, pero tamén son francesa porque falo francés)". Rin soa moito e moito con esto. Velai un exemplo do que Thomas Mann afirmaba, miña patria é miña lingua. </span></span> </p>Clara Florhttp://www.blogger.com/profile/17672442743807100091noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-33813099.post-77238096575300313802007-05-30T20:52:00.000+02:002007-05-31T00:28:50.607+02:00Amigos<span style="color: rgb(102, 51, 102);font-family:verdana;" >Un dia destes quero escribir sobre as miñas amigas. Son moitas moitas e en moitos lugares. Pero sobre todo vou falar dunhas amigas especiais que hai que coidar máis porque súas vidas estiveron ou están ameazadas, como Lola, como Perla, como Eliana ou Dionisia. Outro dia con tempo. H</span><span style="color: rgb(102, 51, 102);font-family:verdana;" >oxe só adicarlle esta foto de <a href="http://www.delmialvarez.com/">Delmi Alvarez</a>, a unha persoa que estes dias está moi triste en Bos Aires, cunha tristeza que invade a rede pola ausencia e pola soedade das presenzas ausentes. Cando un non sabe qué decir, unha imaxe vale máis que mil palabras. A da aperta de todos os que te tratamos dun xeito ou doutro e que te enviamos. Para ti, <a href="http://fiosinvisibles.blogspot.com/">amiga</a>.<br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjgknnA17Ps3udyrbYuRtN7jy09yjoXHJk8ID8XfU7rwx48iCL5DcmnYdRpKxpqUbMBirJtt9r3OUwda8oPSeSvY9KYl9me1FuqhSlmphVxDJPpE8HtTeDua2cF_C5MT7N-2fR_g/s1600-h/_MG_1064-020.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjgknnA17Ps3udyrbYuRtN7jy09yjoXHJk8ID8XfU7rwx48iCL5DcmnYdRpKxpqUbMBirJtt9r3OUwda8oPSeSvY9KYl9me1FuqhSlmphVxDJPpE8HtTeDua2cF_C5MT7N-2fR_g/s320/_MG_1064-020.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5070484133596450866" border="0" /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3H4l1MABvBdBWI6_WHOhNeYWSNrn-b19JTeawq8c0DnimyA6lO-_XWHQs2JrPX5NrAC6JRdpNgxZCbeUrJJPyWE5CBUr6lgk1S0yiZw9rodyA_k1jOXMeNIDUAvw2rL3kwHqreQ/s1600-h/_MG_1064-020.jpg"><br /></a>Clara Florhttp://www.blogger.com/profile/17672442743807100091noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-33813099.post-54770101173103488342007-05-17T14:53:00.000+02:002007-05-17T14:55:59.835+02:00Letras<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6ncgnE15R6nHGQ81FeRP-HpCWlIES4uexD_-g2y3-FqA-wQIbG7Ag60aHNmqDl3mDKH9RSIWroS_MM0oL2T1HOdTKRfsMAZVWO-VPXn73pP848EaKL0ldbyz47lmUN5nXXW4MNA/s1600-h/red-xulia+06-029-bxl-atom.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6ncgnE15R6nHGQ81FeRP-HpCWlIES4uexD_-g2y3-FqA-wQIbG7Ag60aHNmqDl3mDKH9RSIWroS_MM0oL2T1HOdTKRfsMAZVWO-VPXn73pP848EaKL0ldbyz47lmUN5nXXW4MNA/s320/red-xulia+06-029-bxl-atom.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5065512412598587410" border="0" /></a><br /><span style="font-family:verdana;"></span><blockquote style="color: rgb(0, 0, 153);"><span style="font-family:verdana;">"Nai, por que falamos en galego en Bruxelas?</span> <span style="font-family:verdana;">Cando imos a Vigo os nenos falan en castelán".</span> </blockquote> <span style="font-weight: bold; color: rgb(0, 0, 153);font-family:verdana;" >A ver, quen me axuda a respostarlle ?</span>Clara Florhttp://www.blogger.com/profile/17672442743807100091noreply@blogger.com17tag:blogger.com,1999:blog-33813099.post-76650269693552441162007-05-16T01:04:00.000+02:002007-05-16T19:44:05.673+02:00Paz espera<span style="font-family: verdana;font-size:100%;" >Paz espera en París. Filla dunha familia de exiliados en Venezuela, viveu a historia do exilio acollendo na casa de Caracas a persoas da nosa historia recente como Blanco Amor, Velo e outros. Veuse a París por amor hai máis de vinte anos, onde ten dúas fillas, Meiga e Viviane.<br /><br /></span><a style="font-family: verdana;" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyqbZ0rCt3R8LvK8iZUWI50OicODfScGN25_tpY9lHNKPFgAIE1IRV6vunJAAYFnZ-2VXXDU9iZk5iuHmHKLijBbiLrkAZ7LA3jqz51PAVlRXKOQzZtZB2kJiiy41PdLi4y2myPg/s1600-h/tapa.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyqbZ0rCt3R8LvK8iZUWI50OicODfScGN25_tpY9lHNKPFgAIE1IRV6vunJAAYFnZ-2VXXDU9iZk5iuHmHKLijBbiLrkAZ7LA3jqz51PAVlRXKOQzZtZB2kJiiy41PdLi4y2myPg/s320/tapa.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5064929819209575362" border="0" /></a><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Paz espera en Paris. Con grandeza, con enerxía, con forza. Hai un mes tivo unha recaida moi forte e ten que mellorarse para un futuro trasplante. Agora volta timidamente ao correo, como tecleando suavemente para que o corpo non doa. Di que ten moitos proxectos como escribir sobre o exilio e trasladar a Galiza a experiencia como Vicepresidenta da asociación de pacientes renais de Paris.</span><br /> <p style="font-family: verdana;"></p> <span style="font-family: verdana;font-size:100%;" ><br />Paz espera en Paris un ril que ainda non chegou</span><span style="font-family: verdana;font-family:verdana;font-size:100%;" >.</span>Clara Florhttp://www.blogger.com/profile/17672442743807100091noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-33813099.post-65363818220449724612007-05-13T21:36:00.000+02:002007-05-13T23:06:24.096+02:00Mal du pays<span style="color: rgb(153, 153, 153);font-family:Verdana;font-size:100%;" ><b><i>Saudade, nostalgie, mal du pays, nostalgia, heihmweh, homesickness, morriña<br /><br /></i></b></span><a style="color: rgb(153, 153, 153);" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinPDe_vy5kkj_BEJ3fNRI1wzeU96D-P44SdNHOY_8d3KP6m9eLCpniC3DiDDvYYB1caPqAOfG7xvyYzrqEwUt7IDQgBUV3QzNF1__EXMe1gXi30xbrLNf4Ot_pUcJ8H1vpMTozqw/s1600-h/SAUDADE.bmp"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinPDe_vy5kkj_BEJ3fNRI1wzeU96D-P44SdNHOY_8d3KP6m9eLCpniC3DiDDvYYB1caPqAOfG7xvyYzrqEwUt7IDQgBUV3QzNF1__EXMe1gXi30xbrLNf4Ot_pUcJ8H1vpMTozqw/s320/SAUDADE.bmp" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5064132815013358466" border="0" /></a> <p><span style="color:#666666;"><span style="font-family:Verdana;">De todas as linguas, penso que escollería a de <b><i>mal du pays</i></b>: nostalxia da terra natal.</span></span></p> <p><span style="color:#666666;"><span style="font-family:Verdana;">Un bon día, despóis de varios años no exterior, gardei este sentimento na neveira, pensando que as patrias se levan dentro con independencia de onde vivas. </span></span> </p> <p style="color: rgb(153, 153, 153);"> </p><p><span style="color:#666666;"><span style="font-family:Verdana;">Distancias patrias do primeiros portugueses nas conquistas de</span> <span style="font-family:Verdana;">Africa. Emi</span></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhY1D86NjDxn60khWqaof1-Ghvgv6DJ0pFalMd4nw1vhVCN_zjex43S9Od_70uPkf266uCCfg2G1Hkwg6b7xm68cwklK7X__zp-ULxoMNfIforj33Nw3Zdjh7EQbwHd4kF2h7QXdA/s1600-h/magrit10.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhY1D86NjDxn60khWqaof1-Ghvgv6DJ0pFalMd4nw1vhVCN_zjex43S9Od_70uPkf266uCCfg2G1Hkwg6b7xm68cwklK7X__zp-ULxoMNfIforj33Nw3Zdjh7EQbwHd4kF2h7QXdA/s200/magrit10.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5064154569022712754" border="0" /></a><span style="color:#666666;"><span style="font-family:Verdana;">grantes galegos de América. Sentimento, enfermidade non tipificada, carencia, amargura, doencia da alma cultural de moitos pobos como o galego? Pode que nova xeración atopara cura parcial, remendo ou elixir nas novas tecnoloxías. Na vella xeración, fica intacta, nas formas e nos contidos, embotellada como un tesouro do que non queren desfacerse e do que tampouco hai que menospreciar aínda que moitos políticos utilizaran como unha marca, a da morriña. Nunca cuestionei a quen a sinte, quen a leva no peto, nen a quen renuncia a ela. Forma parte da intimidade das persoas da diáspora</span></span></p> <span style="color: rgb(153, 153, 153);font-family:Verdana;font-size:100%;" ><b>E que sentirá quen non ten patria?<br /><br /><br /></b></span><span style="color: rgb(153, 153, 153);font-family:Verdana;font-size:85%;" >Pintura "Mal du Pays", Magritte, 1940</span>Clara Florhttp://www.blogger.com/profile/17672442743807100091noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-33813099.post-39814745237856422372007-05-07T22:54:00.000+02:002007-05-08T00:06:50.653+02:00Verde<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoUn1cctn246zSo2v9Oyn51dF-GMM3ntEwpg3poplk_fk2zQkra7E-I6uQuhzPPRSH0juMImRMn3Wy4ETx1IPOUysqFpeMfxVtr-7WgGOJ6D_yp5aA1AwKEjioksksBDXyY5aL9w/s1600-h/parcial_verde.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoUn1cctn246zSo2v9Oyn51dF-GMM3ntEwpg3poplk_fk2zQkra7E-I6uQuhzPPRSH0juMImRMn3Wy4ETx1IPOUysqFpeMfxVtr-7WgGOJ6D_yp5aA1AwKEjioksksBDXyY5aL9w/s400/parcial_verde.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5061925326377266002" border="0" /></a><br /><p><span style="color: rgb(0, 128, 0);"><span style="font-family:Verdana,sans-serif;"><span style="font-size:100%;">Cor benquerida das linguas da maison. Green, grün, vert, verde.</span></span></span></p> <p style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: rgb(0, 128, 0);"><span style="font-family:Verdana,sans-serif;"><span style="font-size:100%;">Encántame aínda que sexa un tópico como o verde do meu país. Hai unhas semanas que estiven alí e dende o bus de Compostela a Vigo, sorprendinme cos fentos que naceron perto das rochas despóis dos incendios que bordean toda a autopista do Atlántico. Discretamente asombrada polas fiestras, como se fora a primeira vez que vía aquel lugar. </span></span></span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: rgb(0, 128, 0);"><span style="font-family:Verdana,sans-serif;"><span style="font-size:100%;">A distancia trastoca até as cores. Non sei se hai unha cor que se poida asociar á diáspora galega. Se así fora, eu non escollería nen o azul nen o vermello nen o branco ou preto, senón que escollería o verde. Non por razons obxetivas, senón porque é unha cor aberta, producto de dúas cores, do azul e do amarelo. Mélange. Verde como actitude, como deferencia, como pose, como compromiso, como a cor da armonia. Verde como a esperanza prestada do que debe ser o futuro.</span></span></span></p> <p style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: rgb(0, 128, 0);"><span style="font-family:Verdana,sans-serif;"><span style="font-size:100%;">(Foto prestada de Viajando nas palavras). </span></span></span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm;"><br /></p>Clara Florhttp://www.blogger.com/profile/17672442743807100091noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-33813099.post-34557239334595483382007-05-02T15:23:00.000+02:002007-05-02T15:32:14.909+02:00Elas durmen<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhD24ld0OkfS8O6CZTONC_iJx6XfivbU9prmZH6yqcm-tH_P_0RAQdatioaEPaPKTODSujTeBjhpbkOea2plIp5DwF1HgFv9qFvUsZtuYuxGVHy4GNox5lx8J9ZaIu2E0tIKBjtgw/s1600-h/ABAPORU50.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhD24ld0OkfS8O6CZTONC_iJx6XfivbU9prmZH6yqcm-tH_P_0RAQdatioaEPaPKTODSujTeBjhpbkOea2plIp5DwF1HgFv9qFvUsZtuYuxGVHy4GNox5lx8J9ZaIu2E0tIKBjtgw/s320/ABAPORU50.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5059955594245778242" border="0" /></a><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgx6vwhlvJSn23jA3sDLAkr3U_TnL4wEp9ctr_Y4j-6_bo4HzOXZ4Vf2Nk4If9nN9ARwKGYp97VEJmuseFCvYVIpsdOJXl7a7jaJ3oYOJ7KOptR3LxwlMXVQK4fp9aDBpu-feW3ig/s1600-h/LEREVEMATTISSE.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgx6vwhlvJSn23jA3sDLAkr3U_TnL4wEp9ctr_Y4j-6_bo4HzOXZ4Vf2Nk4If9nN9ARwKGYp97VEJmuseFCvYVIpsdOJXl7a7jaJ3oYOJ7KOptR3LxwlMXVQK4fp9aDBpu-feW3ig/s200/LEREVEMATTISSE.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5059954580633496338" border="0" /></a><span style="color: rgb(51, 51, 153);font-family:verdana;" >Estou esperando ao paso da</span><span style="color: rgb(51, 51, 153);font-family:verdana;" > medianoite, para entrar nos 36 esperta.</span> <span style="color: rgb(51, 51, 153);font-family:verdana;" >Logo vou dormir, como elas, as postais da porta do m</span><span style="color: rgb(51, 51, 153);font-family:verdana;" >eu cuarto: postais regaladas e adquiridas, imaxes de mulleres dormidas na historia da pintura. Se cadra as mais creibles, a Muller de cabelo loiro de <a href="http://www.guggenheimcollection.org/site/artist_work_md_126_32.html">Picasso</a>, ou o Desnudo de <a href="http://www.guggenheimcollection.org/site/artist_work_md_110_2.html">Modigliani</a>. Unhas durmen ao sol como o Abaporu </span><span style="color: rgb(51, 51, 153);font-family:verdana;" >de Tarsila do <a href="http://www.tarsiladoamaral.com.br/">Amaral</a> ou sobre os azuis de <a href="http://www.musee-matisse-nice.org/">Matisse</a>. Ate corenta, mais unha especial, a foto dun fermosisimo cadro de Isaac Dia</span><span style="color: rgb(51, 51, 153);font-family:verdana;" >z Pardo, dunha muller galega saida dun lugar </span><span style="color: rgb(51, 51, 153);font-family:verdana;" >ao que nunca </span><span style="color: rgb(51, 51, 153);font-family:verdana;" >vai voltar. Elas durmen.<br /><br /><br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnMlw-QuSe4Ztu92W2JcSq1qC1OENXTn4vfUtn-iaBeHCSPrF3ZXSCKwm_hp6Zm9gu806S2nm0Guw_d0gE77I97oR9f12SHISMyqkIG4EJAa3pBuPYyngHCFqdXufLRvvThVMvJw/s1600-h/MODIGLIANI.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnMlw-QuSe4Ztu92W2JcSq1qC1OENXTn4vfUtn-iaBeHCSPrF3ZXSCKwm_hp6Zm9gu806S2nm0Guw_d0gE77I97oR9f12SHISMyqkIG4EJAa3pBuPYyngHCFqdXufLRvvThVMvJw/s200/MODIGLIANI.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5059954812561730338" border="0" /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxqzACAvC-VaOqC3pMwntcXJpslWGLpNXnTwrQ6HzhNmqHLMkjjChsc0s03UK-kfI_GLd1AX5sJNUiQjfT7OkKH3Ztx9KIaT9uBB-2htDHKSwwcdAVVNt1ARnQoEZr-QXAIr2ZVg/s1600-h/PICASSO.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxqzACAvC-VaOqC3pMwntcXJpslWGLpNXnTwrQ6HzhNmqHLMkjjChsc0s03UK-kfI_GLd1AX5sJNUiQjfT7OkKH3Ztx9KIaT9uBB-2htDHKSwwcdAVVNt1ARnQoEZr-QXAIr2ZVg/s200/PICASSO.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5059955302188002098" border="0" /></a>Clara Florhttp://www.blogger.com/profile/17672442743807100091noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-33813099.post-85562154147016075502007-03-31T02:44:00.000+02:002007-03-31T02:49:36.359+02:00Meniñas<span style="color: rgb(0, 0, 128);font-family:Verdana;font-size:100%;" >Duas meniñas falan. Unha é catalana, outra </span><span style="color: rgb(0, 0, 128);font-family:Verdana;font-size:100%;" >galega, </span><span style="color: rgb(0, 0, 128);font-family:Verdana;font-size:100%;" >ambas de 3 anos. Falan</span><span style="color: rgb(0, 0, 128);font-family:Verdana;font-size:100%;" > entre elas en francés na sua escola maternal de Bruxelas. A profesora, belga, pergúntalle ás nais, ben sorprendida, se sendo españolas, que non entende por qué non falan en español. Un exemplo de plurinacionalidade infantil. </span><br /><p><span style="color: rgb(0, 0, 128);font-family:Verdana;font-size:100%;" >Duas meniñas xogan no quartier de St. Jos</span><span style="color: rgb(0, 0, 128);font-family:Verdana;font-size:100%;" >se. Unha é galega, de 5 ano</span><span style="color: rgb(0, 0, 128);font-family:Verdana;font-size:100%;" >s, outra</span><span style="color: rgb(0, 0, 128);font-family:Verdana;font-size:100%;" > marroquina de 8. Cantan, rin, toulean. A marroquina dille á galega: qué sorte, ti non vas ter que usar velo, a min xa me di meu pai que dentro de pouco vou ter que poñelo, que a nosa relixión di que é obligatorio. A</span><span style="color: rgb(0, 0, 128);font-family:Verdana;font-size:100%;" > galega dille, en Marin, onde é a miña nai, só o usan as aboas vellas moi</span><span style="color: rgb(0, 0, 128);font-family:Verdana;font-size:100%;" > vellas e ti es moi nova, e non vas estar guapa. Un exemplo de futuros</span><span style="color: rgb(0, 0, 128);font-family:Verdana;font-size:100%;" > diferentes.</span></p><p><span style="color: rgb(0, 0, 128);font-family:Verdana;font-size:100%;" > </span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFY2fx7xct20cknOkJHmzBkR2dDiMll6alRdfJjhdCceegndTwershY_ltiX2Mej85I5Sw4usRVzkOA7RPTLdyY2X0Ez4DpjsGiQeESGcCqeKOvxvLbagemjsO-3NIZunnAbP_tQ/s1600-h/223014-24-25_n.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFY2fx7xct20cknOkJHmzBkR2dDiMll6alRdfJjhdCceegndTwershY_ltiX2Mej85I5Sw4usRVzkOA7RPTLdyY2X0Ez4DpjsGiQeESGcCqeKOvxvLbagemjsO-3NIZunnAbP_tQ/s400/223014-24-25_n.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5047883811750176002" border="0" /></a></p> <p><span style="color: rgb(0, 0, 128);font-family:Verdana;font-size:100%;" >Asisto estupefacta á conversa, conversa que se pode estar dando en moitos parques europeos, en moitas escolas, porque a infancia ten unha adaptación enorme que logo choca cos costumes sociais e relixiosos traidos non nas maletas senon nas cabezas, que moitas veces forman parte do acervo cultural, pero outras van cargadas de impedimentos para que as mulleres, poidan tomar suas propias decisións. Non podo evitar que me veña ao pensamento a campaña que iniciou en 2003 o movimento “<a href="http://www.niputesnisoumises.com/mouvement.php?section=accueil_esp">Ni putes ni soumises</a>” en Francia</span><span style="color: rgb(0, 0, 128);font-family:Verdana;font-size:100%;" >. </span><br /></p> <p><span style="color: rgb(0, 0, 128);font-family:Verdana;font-size:100%;" >Meniñas que viven en Europa, con linguas e culturas diferentes, con futuros tamén moi distintos senon se aplica outro tipo de politica. </span></p>Clara Florhttp://www.blogger.com/profile/17672442743807100091noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-33813099.post-17263481112898185952007-03-25T00:10:00.000+01:002007-03-25T00:15:57.547+01:00Nómadas<div style="text-align: right;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEied-iHuD5NfOeWZ9SRM1lN6kEtIGQyUdbrGBXOxmmcBUmtvoppFFrRPIJySyefgQ8YDBgHwx679XdwhRjLWWMP6nhuBtZLYCsUY33c2870ZQ5l__o_DiAHJJWiUM9eAKPZSmzhzQ/s1600-h/world.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEied-iHuD5NfOeWZ9SRM1lN6kEtIGQyUdbrGBXOxmmcBUmtvoppFFrRPIJySyefgQ8YDBgHwx679XdwhRjLWWMP6nhuBtZLYCsUY33c2870ZQ5l__o_DiAHJJWiUM9eAKPZSmzhzQ/s320/world.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5045633171655514626" border="0" /></a><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;color:#000080;"><i>Ao querido transeunte A. L.</i></span><br /></div><p align="justify"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;color:#000080;"><br /></span></p><p align="justify"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;color:#000080;">No andel, unha bola do mundo, para non esquencer a humilde relatividade das residencias a</span><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;color:#000080;">lternativas. Un atlas colgado na parede onde se marcan lugares visitados, que teñen cara de pobreza, de infancia, de ansiedade cultural, de política e migracións.</span></p> <p align="justify"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;color:#000080;">Mulleres e homes transterrados, desprazados, transnacionalizados, exiliados, asilados, migras, borders, transeúntes, nómadas, transfronteirizos, a consecuencia de </span><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;color:#000080;">guerras, conflictos armados, desastres e catátrofes naturais ou altera</span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjc0nMAuRyMY6o6w0d_e51DerIwq5Sj0KAYDdF-hTkp8IKuzL4lWVpIoYFZnz1_RL8HhQCRvO9tpkO8j8e0JyREXrRNmhdmFZjFyDig_qm55_rCelm_j5McNQrfpaJd9hxSGVTsQ/s1600-h/terra.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 159px; height: 244px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjc0nMAuRyMY6o6w0d_e51DerIwq5Sj0KAYDdF-hTkp8IKuzL4lWVpIoYFZnz1_RL8HhQCRvO9tpkO8j8e0JyREXrRNmhdmFZjFyDig_qm55_rCelm_j5McNQrfpaJd9hxSGVTsQ/s200/terra.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5045633347749173778" border="0" /></a><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;color:#000080;">ción do medio ambiente provocado, necesidade económica, pobreza, maltrato, </span><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;color:#000080;">falla de libertades, violacións dos dereitos </span><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;color:#000080;">humanos…. Douscentos millóns. Máis da metade mulleres. Os migrantes son os sufridores das fronteiras, cicatrices da terra, a cara humana da liberalización económica como afirma <a href="http://www.voltairenet.org/article121119.html">Eduardo Galeano</a></span><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">.</span></p> <p align="justify"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;color:#000080;">O fotógrafo brasileiro <a href="http://amazonasimages.com/aboutsalg_pg.html">Sebastião Salgado</a></span><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;color:#000080;"> asi o denuncia na exposición <a href="http://www.terra.com.br/sebastiaosalgado">Migration</a></span><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;"></span><a href="http://www.terra.com.br/sebastiaosalgado" target="_blank"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;color:#0000ff;"><u></u></span></a><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">.</span></p> <span style="font-family:Verdana;font-size:100%;color:#000080;">Non deixo de pensar cada dia neste feito que muda a faciana do mundo, por convicción, por observación do entorno e tamén porque a emigración galega formou e forma parte ainda da historia das migracións internacionais. </span>Clara Florhttp://www.blogger.com/profile/17672442743807100091noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-33813099.post-10943086966212285282007-03-21T02:41:00.000+01:002007-03-24T18:29:59.520+01:00“Nunca se sabe en qué lingua fala Bruxelas”<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2h7Qvrjx-xXQ29j3_lCUE9e-0L4A22PVuxtQeq2-rE8-qb4iOwk4sfb4E2t-VqKbQ1naTZel6Jj_t5v5oH-Obw-I44THSDCFHOG-EERoyn9Ny7W63LJ2-5wAQA5XyBCSgug_GAQ/s1600-h/libraria.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5044187743361718738" style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer;" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2h7Qvrjx-xXQ29j3_lCUE9e-0L4A22PVuxtQeq2-rE8-qb4iOwk4sfb4E2t-VqKbQ1naTZel6Jj_t5v5oH-Obw-I44THSDCFHOG-EERoyn9Ny7W63LJ2-5wAQA5XyBCSgug_GAQ/s320/libraria.jpg" border="0" /></a><span style=";font-family:verdana;font-size:100%;" lang="es-ES" ><span style=""></span></span> <p style="margin-bottom: 0.5cm; color: rgb(51, 51, 153);"><span style="font-size: 100%;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Xavier Queipo, querido veciño do Matongué, foi elexido xunto con outros oito escritores para participar na iniciativa </span></span><span style="font-size: 100%; color: rgb(51, 51, 153);"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;"> </span></span><a style="color: rgb(51, 51, 153);" href="http://caviart.net/caviart/info/wit_nl_fr.pdf"><span style="font-size: 100%;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">WIT</span></span></a><span style="font-size: 100%; color: rgb(51, 51, 153);"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;"> -branco, en lingua flamenca-, situando o seu poema “As leis do caos: fluxo e mutabilidade” no patio do edificio do Concello de Bruxelas. O poema pudo lerse alí ata o 17 de marzo no seu orixinal en galego e con traducións ao flamengo, inglés e francés. Todos os poemas presentáronse o día 2 de marzo nun recital no Museo de Belle-vue no que os propios escritores leron as súas obras. A obra de Queipo está feita para a ocasión e dedicada ao físico belga </span></span><a style="color: rgb(51, 51, 153);" href="http://www.galicia-hoxe.com/index_2.php?idMenu=86&idNoticia=141060"><span style="font-size: 100%;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Ilya Prigogine</span></span></a><span style="font-size: 100%; color: rgb(51, 51, 153);"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">, Premio Nobel de Física que investigou as leis do caos.</span><span style="font-family: Verdana,sans-serif;"> </span></span><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:Verdana,sans-serif;"><span style="" net="" caviart="" info="" pdf=""><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:Verdana,sans-serif;"><span style="color: rgb(40, 0, 153);"> </span></span></span></span></span></span></p><p style="margin-bottom: 0cm; color: rgb(51, 51, 153);" align="justify"><span style="font-size: 100%; color: rgb(51, 51, 153);"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Hai un par de meses, para presentar este acto e fundar o Collectivo Poético de Bruxelas, a </span></span><a style="color: rgb(51, 51, 153);" href="http://www.passaporta.be/"><span style="font-size: 100%;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Librería internacional Passaporta</span></span></a><span style="font-size: 100%; color: rgb(51, 51, 153);"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;"> acolleu a poetas da cidade de Bruxelas. Co obxectivo de integrar a actualidade urbana na poesia, foron escollidos 8 autores da vila entre 400, para configurar un proxecto colectivo. Formáronse duos poéticos. O escritor de orixe italiana </span></span><a style="color: rgb(51, 51, 153);" href="http://fr.wikipedia.org/wiki/Rossano_Rosi"><span style="font-size: 100%;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Rossano Rossi</span></span></a><span style="font-size: 100%; color: rgb(51, 51, 153);"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">, falou da sua orixe como parte das múltiples diásporas desta cidade, afirmando este feito como un fenómeno desta vila. Con él unha muller de orixe rumana e bretona, que residiu durante anos no Congo, </span></span><a style="color: rgb(51, 51, 153);" href="http://www.ecrivainsbelges.be/auteur.php?Juliette&Aderca"><span style="font-size: 100%;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Juliette Aderca</span></span></a><span style="font-size: 100%; color: rgb(51, 51, 153);"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">, quen leu un poema coa contundencia e escenificación das vellas estrelas de cine dos anos trinta, aferrada á sua perda de inspiración durante vinte anos, que agora afirma, voltou.</span></span><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:Verdana,sans-serif;"><span style="color: rgb(40, 0, 153);"> </span></span></span></p><p style="margin-bottom: 0cm; color: rgb(51, 51, 153);" align="justify"><span style="font-size: 100%;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">O segundo, formado por José Ovejero e o galego </span></span><a href="http://www.xavierqueipo.com/"><span style="font-size: 100%;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Xavier Queipo</span></span></a><span style="font-size: 100%;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">, quen falou que despois do seu exilio económico en Bruxelas, chegou á exteriorización da escritura. “Empecei a escribir aquí”. Este <i>expert des poissons</i>, polifacético, de formación biólogo e médico e funcionario actualmente na Comisión Europea, escrebe en galego en Bruxelas, porque é a lingua dos seus soños e pensamentos. Escolleu o poema “As leis do caos: fluxo e mutabilidade”, porque Bruxelas é a cidade do caos, desestructurada dende o punto de vista cultural, pero intensamente culta e con cultura viva. O madrileño </span></span><a href="http://www.ovejero.info/"><span style="font-size: 100%;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">José Ovejero</span></span></a><span style="font-size: 100%;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;"> leu un poema que falaba das viaxes por Europa, un encontro no tren casual entre viaxeiros de Europa Central a Hendaia, un amor breve, “me dolió que no le doliera el olvido”, e loubou que a poesia anónima de tantas nacionalidades pasara con esta iniciativa a ser colectiva.</span></span></p><p style="margin-bottom: 0cm; color: rgb(51, 51, 153);" align="justify"><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:Verdana,sans-serif;"><span style="color: rgb(40, 0, 153);"></span></span></span></p><p style="margin-bottom: 0cm; color: rgb(51, 51, 153);" align="justify"><a name="BLOGGER_PHOTO_ID_5044188009649691106"></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhG7hl1_4qjBLo8qKHCUdMN-ZrRfbQ7YZkPd89ssZdyeSFbVm51vrxDnkjgK3LWRlKgHDpcdxE_aZyJjlY4CyYF3LcOPNRnMQkYARSCFTjRIdKo5ClQAdBJ8isKJhwom9ejbLmjQg/s1600-h/parolas.jpg"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhG7hl1_4qjBLo8qKHCUdMN-ZrRfbQ7YZkPd89ssZdyeSFbVm51vrxDnkjgK3LWRlKgHDpcdxE_aZyJjlY4CyYF3LcOPNRnMQkYARSCFTjRIdKo5ClQAdBJ8isKJhwom9ejbLmjQg/s320/parolas.jpg" name="imaxes1" align="left" border="0" height="320" hspace="5" vspace="5" width="241" /></a><span style="font-size: 100%; color: rgb(51, 51, 153);"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">E entre outros, un africano cun flamengo. </span></span><a style="color: rgb(51, 51, 153);" href="http://www.afriqueweb.net/negritude"><span style="font-size: 100%;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Jae Mae Kân</span></span></a><span style="font-size: 100%; color: rgb(51, 51, 153);"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">, natural de Jamaica, fillo de colonizados, residiu en Paris e Camerún, de inspiración literaria europea e afroamericana. O movimeto da negritude, creado en Francia nos anos 30, movimento surrealista xurdido contra o colonialismo, coa chegada de negros americanos a Paris no periodo de entreguerras, reivindicando o patrimonio cultural da oralidade africana. <span lang="fr-FR">Mistura música, flauta, maracas, djembé, con poesia, para él poesia política “bastiller au nom de la liberté, de l´ègalité, de la fraternité pour des siécles et siécles, contre ceux qui devant nous confisquent l´horizon ». </span></span></span><a style="color: rgb(51, 51, 153);" href="http://www.francisdannemark.be/auteur.php?id=30"><span style="font-size: 100%;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Geerte van Istendael</span></span></a><span style="font-size: 100%; color: rgb(51, 51, 153);"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">. “Nunca se sabe en qué lingua vai falar Bruxelas”. Asombrado polos millares de persoas que nesta cidade, falan distintas, tomou este fenómeno ao escoller seu poema “Parle Bruxelles parle, tu a autant des bouches” para falar deste exemplo único, da Bruxelas cidade que aceita as lenguas, as dos Estados e as das nacións sen Estado, lenguas exiliadas, asiladas, namoradas, apagadas, lenguas nais, fillas, linguas libres”. Por eso Bruxelas cidade tamén fala galego na obra e neste recoñecemento internacional como poeta da cidade de Xabier Queipo. Xa podia a Unión Europea recoñecer o mesmo que o lugar que acolle suas institucións.</span></span><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:Verdana,sans-serif;"><span style="color: rgb(40, 0, 153);"> </span></span></span></p><p style="margin-bottom: 0cm; color: rgb(51, 51, 153);font-family:courier new;" align="justify"><span style="font-size:85%;"><a href="http://www.xavierqueipo.com/page3.html"><span style="color: rgb(40, 0, 153);">Fotos de Ce-Tomé</span></a></span></p>Clara Florhttp://www.blogger.com/profile/17672442743807100091noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-33813099.post-1174226904619400952007-03-18T16:05:00.000+01:002007-03-18T16:09:30.766+01:00Voltamos<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://photos1.blogger.com/x/blogger/847/3717/1600/734009/mzo2007.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer;" src="http://photos1.blogger.com/x/blogger/847/3717/320/974411/mzo2007.jpg" alt="" border="0" /></a><br /><span style="color: rgb(51, 51, 153);font-family:verdana;" >Voltamos. Con forza. Os silencios non foron voluntarios, a carga de traballo puido mais que as ganas de comunicarse. Tamén a insumisión das mans e do ánimo. Empezan as primeiras tardes mornas na cidade. Hai que limpar a pequena terraza e aproveitar os raios da vida neste domingo de marzo na casa de duas galegas en Bruxelas, que ule a lentellas con chourizo e alfajores. </span>Clara Florhttp://www.blogger.com/profile/17672442743807100091noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-33813099.post-1161973134159539242006-10-27T20:13:00.000+02:002006-10-27T21:26:50.700+02:00Muller en habitación de hotel<span style="font-size:100%;"><span style="color: rgb(51, 51, 153);font-family:verdana;" ><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Edward_Hopper">Edward Hopper</a> fixo este retrato en 1931.<br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://photos1.blogger.com/blogger/847/3717/1600/hopper.hotel-room.0.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/847/3717/200/hopper.hotel-room.jpg" alt="" border="0" /></a><br /></span><span style="font-size:100%;"><span style="color: rgb(51, 51, 153);font-family:verdana;" >Pode ser unha muller galega e emigrante.<br /><br />Ven dunha longa viaxe. Ven de Galiza. Saiu de Vigo. Chegou a Buenos Aires. Tiña 20 anos. Viña casar por poderes. Para moitas mulleres, era a única maneira de sair, sobre todo para as italianas, que casaban por poderes en masa, cos homes na guerra, os homes emigrados. Agora está no hotel, ven moi cansa, un mes no barco, con ese sombreiro mercado na Coruña</span></span><span style="font-size:100%;"><span style="color: rgb(51, 51, 153);font-family:verdana;" >. Pode ser o dia da chegada, naquela pensión de galegos, os veciños duns parentes de Culleredo que eran referencia de aloxamento para moitos que chegaban. Igual pode ser despois da boda, da boda virtual, vendo que o home co que se casou non era o que pensaba, aterrorizada, fuxindo, pensativa qué era o que faria nesa gran cidade, aonde chegara para casar. O primeiro choque foi sair no barco, logo a travesia onde fixo amistades, onde cultivou saudades e enlatou outras coas ondas.<br /><br />Ela tivera moita sorte, seu pai estivo en Cuba, trouxera uns cartos e pudo mandalas a escola, a Santiago, e ali conoceu a moita xente interesante, moita que logo atopou de novo en Buenos Aires, como a mestra logo fusilada que lle deu clases de francés. Ese coñecem</span></span><span style="font-size:100%;"><span style="color: rgb(51, 51, 153);font-family:verdana;" >ento axudoulle a atopar traballo nunha empresa francesa de costura, na Avenida Rivadavia; onde estivo 10 anos, dali mudou a unha librería na rúa de Corrientes, que limpaba agarimosamente libro por libro, aprendendo nomes e esencias. Un dia veu entrar a un home falando en galego con outro, ben parecido, e achegouse. Era Eduardo Blanco Amor. Logo aquel home hermoso de de boas maneiras falou dela, ainda que ninguén se percatara. Empezaron a facerse moi amigo, falaban e un dia convidouna a tomar un chocolate ao Café Tortoni, onde se fixeron confidencias das súas vidas, das dores, dos desagravios. E ali presentoulle a don Arturo Cuadrado que cando a viu ficou cos ollos ben abertos. Tan fermosa, tan doce, tan brillante. Pero ela que estaba a descobrer un mundo novo en todos os sentidos, sempre voltaba co home co que se casou por poder, e que ao final, acabou querendo por inercia.</span><br /></span><span style="font-size:100%;"><span style="color: rgb(51, 51, 153);font-family:verdana;" ><br />Cantas mulleres emigradas no silencio tecendo soños de identidade, nunca valoradas. Mantiñan a lingua na casa, educaban aos seus fillos nos hábitos galegos na intimidade, ainda que para fora tomara forma de adaptación nos costumes do lugar de acollida. Ficaron no esquencemento, nas casas, nas márxenes dos libros de historia.<br /><br />Agora temos que falar delas, feminizar a Diáspora, darlles voz. Elas queren. Queren poder. Dino, crean redes como a que acaba de xurdir en Buenos Aires con motivo do encontro coa Secretaria Xeral de Igualdade Carme Adán, organízanse, reclaman seu dereito á información. Despertar de concencias. Diáspora en movimento, tempo xa para as mulleres emigrantes.<br /><br /></span></span><span style="font-size:100%;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://photos1.blogger.com/blogger/847/3717/1600/queremos%20poder.0.0.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/847/3717/320/queremos%20poder.0.0.jpg" alt="" border="0" /></a></span><br /><span style="font-size:100%;"><span style="color: rgb(51, 51, 153);font-family:verdana;" >O Parlamento Europeo publicou <a href="http://www.europarl.europa.eu/meetdocs/2004_2009/documents/am/572/572551/572551es.pdf">un informe</a> no que se explicitaba que son as mulleres as máis afectadas polas migracións nos procesos de globalización. Galiza, experta en globalización pola diáspora é proba, as que ficaron cos netos dos nosos paisanos emigrados a Suiza, Francia, Andorra, Alemania. As que marcharon, soas, coas familias, acompañadas polo desarraigo. Respeito precisa a sociedade galega, pois ninguén é alleo a ese fenómeno, ninguén emigrou por vocación, polo tanto, respeito, en voz alta, con dignidade.</span><br /></span><span style="font-size:100%;"><span style="color: rgb(51, 51, 153);font-family:verdana;" ><br />Temos que falar <a href="http://www.artchive.com/artchive/H/hopper.html">da muller do cadro</a>, da muller soa que chega a Bos Aires, a Montevideo, a Cuba ou Caracas. Temos que falar dela.</span></span><span style="font-size:100%;"><span style="color: rgb(51, 51, 153);font-family:verdana;" ><br /></span></span><span style="font-size:85%;"><span style="color: rgb(51, 51, 153);font-family:verdana;" ><span style="font-size:100%;"></span> </span></span>Clara Florhttp://www.blogger.com/profile/17672442743807100091noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-33813099.post-1158016350369699012006-09-12T00:59:00.000+02:002006-09-12T01:42:08.906+02:00Blues da nube<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style=";font-family:Verdana;color:navy;" >O amor non entende de xeopolítica. Democrático</span><span style=";font-family:Verdana;color:navy;" > ou dictatorial cando lle peta, pasa fronteiras, valados e prohibicións, rompe estructuras, engrandece ou anula, pode sobrevivir incluso nun teclado. Unanimidade internacional dos poe</span><span style=";font-family:Verdana;color:navy;" >tas para o </span><span style=";font-family:Verdana;color:navy;" >seu recoñecimento.</span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://photos1.blogger.com/blogger/847/3717/1600/alfonsina.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/847/3717/320/alfonsina.jpg" alt="" border="0" /></a></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style=";font-family:Verdana;color:navy;" ><a href="http://es.wikipedia.org/wiki/Konstantinos_Kavafis">Kavafis</a> avisa, advirte dos seus perigos e placeres aos mozos. Outras veces, non se advirte, ven en forma de Schwängen, debilidade. Tamén <span style="font-weight: bold;">Sen condicións</span>, como fala del elegantemente <a href="http://www.xerais.es/cgigeneral/ficha_autor.pl?id_autor=100005008&id_sello_editorial_web=13">Antón Lopo</a>.<span style=""> </span><a href="http://www.charlesbukowski.cjb.net/">Bukowski</a> racha os tópicos amorosos. <span style="font-weight: bold;">Agachado no peito</span> de <a href="http://es.wikipedia.org/wiki/Alfonsina_Storni">Alfonsina Storni</a>, <a href="http://amediavoz.com/storni.htm">dia a dia, ano, sen decir seu nome, lonxe da curiosidade, da indiferencia e da maldade</a><a style="" href="#_ftn1" name="_ftnref1" title="">.</a> E <a href="http://www.gabrielamistral.uchile.cl/">Gabriela Mistral</a> avisa en <a style="font-weight: bold;" href="http://www.poemas-del-alma.com/ausencia-mistral.htm">Ausencias</a>, do desamor. Amor emigrante non retornado,<span style=""> </span><span style="font-weight: bold;">vivir para ver, poder dun querer!</span>, di <a href="http://www.galespa.com.ar/escolmarosalia_follasnovas5.htm">Rosalia de Cas</a></span><span style=";font-family:Verdana;color:navy;" ><a href="http://www.galespa.com.ar/escolmarosalia_follasnovas5.htm">tro</a>. Desprazado, adoptado, maltratado, ensalzado. <a href="http://www.cervantesvirtual.com/bib_autor/Guillen/">Nicolás Guillén</a>,<span style="font-weight: bold;"> </span><a style="font-weight: bold;" href="http://www.cervantesvirtual.com/servlet/SirveObras?portal=0&Ref=2854&audio=0">Un Poema de Amor</a>, sen máis, defineo como a sustancia coñecida coa que amasamos unha estrela. Exi</span><span style=";font-family:Verdana;color:navy;" >liado definitivo como o poema da uruguaia de orixe galego, <a href="http://www.los-poetas.com/d/vilar1.htm">Idea Vilariño <span style="font-weight: bold;">Ya No</span></a>.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://photos1.blogger.com/blogger/847/3717/1600/vilari%3F%3Fo.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/847/3717/320/vilari%3F%3Fo.jpg" alt="" border="0" /></a><span style=";font-family:Verdana;color:navy;" > <span style=""> </span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style=";font-family:Verdana;font-size:13;color:navy;" lang="EN-GB" >Esquencemento forzado ou voluntario. <a href="http://www.ithl.org.il/author_info.asp?id=14">Yehuda A</a></span><span style=";font-family:Verdana;font-size:13;color:navy;" lang="EN-GB" ><a href="http://www.ithl.org.il/author_info.asp?id=14">michai</a>, </span><span style=";font-family:Verdana;color:navy;" lang="EN-GB"><span style="font-style: italic;">Forgetting someone is like forgetting to turn off the light </span> <span style="font-style: italic;"> in the backyard so it stays lit all the next day </span> <span style="font-style: italic;"> But then it is the light that makes you remember</span>.</span><span style=";font-family:Arial;color:maroon;" lang="EN-GB"> <o:p></o:p></span></p> <span style=";font-family:Verdana;font-size:12;color:navy;" >Hai moito tempo,</span><span style=";font-family:Verdana;font-size:12;color:navy;" ><span style=""> </span>regaláronme un libro que gardo como un tesouro, <span style="font-weight: bold;">Poemas de amor</span> d</span><span style=";font-family:Verdana;font-size:12;color:navy;" >e <a href="http://www.jbeilharz.de/poetas/brecht">Bertolt Brecht</a>.<span style=""> </span>A nube do <a href="http://www.poemas-del-alma.com/bertolt-brecht-recuerdo-de-marie-a.htm"><span style="font-weight: bold;">Recuerdo de Marie A.</span></a>, inesquencible. Venm</span><span style=";font-family:Verdana;font-size:12;color:navy;" >e á memoria a escea de <span style="font-weight: bold;">Romeo e Xulieta</span>.<span style=""> </span><span style="font-style: italic;">“O love! O life! Not life but love in death”</span>. Esa nube non se</span><span style=";font-family:Verdana;font-size:12;color:navy;" > borra. Confirmouno <a href="http://www.online-literature.com/yeats/">Yeats</a>,</span><span style=";font-family:Verdana;font-size:12;color:navy;" > no seu poema <span style="font-weight: bold;">When you are old</span>.</span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://photos1.blogger.com/blogger/847/3717/1600/yeats.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/847/3717/320/yeats.jpg" alt="" border="0" /></a>Clara Florhttp://www.blogger.com/profile/17672442743807100091noreply@blogger.com5