Verde

Cor benquerida das linguas da maison. Green, grün, vert, verde.

Encántame aínda que sexa un tópico como o verde do meu país. Hai unhas semanas que estiven alí e dende o bus de Compostela a Vigo, sorprendinme cos fentos que naceron perto das rochas despóis dos incendios que bordean toda a autopista do Atlántico. Discretamente asombrada polas fiestras, como se fora a primeira vez que vía aquel lugar.

A distancia trastoca até as cores. Non sei se hai unha cor que se poida asociar á diáspora galega. Se así fora, eu non escollería nen o azul nen o vermello nen o branco ou preto, senón que escollería o verde. Non por razons obxetivas, senón porque é unha cor aberta, producto de dúas cores, do azul e do amarelo. Mélange. Verde como actitude, como deferencia, como pose, como compromiso, como a cor da armonia. Verde como a esperanza prestada do que debe ser o futuro.

(Foto prestada de Viajando nas palavras).